Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Επεξήγηση τεχνικών χαρακτηριστικών για ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές


1. Price = τιμήNo comments

2. Body Material = Υλικό σώματος
Plastic (πλαστικό) ή magnesium alloy (κράμα μαγνησίου) δείχνει την ανθεκτικότητα του σώματος. Είναι επίσης δείκτης της ποιότητας της μηχανής: πλαστικό = χαμηλή ποιότητα, μεταλλικό = ποιοτική κατασκευή. Δεν ενδιαφέρει και πολύ αν σκοπεύετε να την πετάξετε μετά από 2 χρόνια. Εδώ που τα λέμε, έτσι όπως προχωράει η τεχνολογία των ΨΦΜ, είναι πολύ πιθανό το νέο σας καμάρι να θέλει πέταμα μετά από δύο χρόνια.

3. CCD effective pixels = Ενεργά εικονοστοιχεία του CCD
3 ή 4 ή 5 ή 6 Mp (Mega pixels) είναι οι συνηθισμένες τιμές. Εδώ παίζεται το μεγάλο παιχνίδι των εταιρειών επειδή η ανάλυση είναι από τις πιο δημοφιλείς προδιαγραφές. Εάν δεν σκοπεύετε να επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες στον υπολογιστή, η ανάλυση των 3 Mp είναι αρκετή.

4. CCD size = Μέγεθος CCD
Όσο μεγαλύτερος είναι ο αισθητήρας CCD τόσο καλύτερα. Προδιαγραφή δίκοπο μαχαίρι: μεγαλύτερο CCD θέλει φακό μεγαλύτερης διαμέτρου για την ίδια φωτεινότητα φακού και πολύ προσεκτικότερη προσαρμογή του φακού στο CCD. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο μηχανές με μικρότερο CCD να δίνουν καλύτερη εικόνα.

5. CCD color filter array = Διάταξη συστοιχίας φίλτρων του CCD
GRGB ή RGBE ή CYGM … Για να σχηματιστεί μία έγχρωμη εικόνα χρειάζεται σύνθεση τριών ή καλύτερα τεσσάρων βασικών χρωμάτων. Στο CCD, με την προσθήκη κατάλληλων φίλτρων, κάθε ομάδα pixels ενεργοποιείται από ένα μόνο χρώμα.

 6. Pixel pitch = Μέγεθος εικονοστοιχείου
Η προδιαγραφή αυτή προκύπτει από την ανάλυση και το μέγεθος του CCD. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος του pixel, τόσο λιγότερο θόρυβο έχει η τελική εικόνα.

7. A/D converter = Μετατροπέας από αναλογικό σε ψηφιακό
12 ή 14 bits. Αν και η τελική εικόνα jpeg έχει 8 bits ανά pixel και χρώμα, το πλήθος των bits του A/D δείχνει τη γκάμα έντασης φωτός που μπορεί να καταγράψει η μηχανή. Όσο περισσότερα bits, τόσο καλύτερα. Επίσης, αν η μηχανή έχει τη δυνατότητα αποθήκευσης raw format, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε από το photoshop όλα τα bits.

8. Image sizes = Μεγέθη εικόνας
Τα μικρότερα μεγέθη που μπορείτε να επιλέξετε σε βάρος της ποιότητας της εικόνας με κέρδος τις περισσότερες φωτογραφίες στην κάρτα.

9. Image ratio = Λόγος εικόνας
4:3 (όπως η οθόνη του Η/Υ) ή 3:2 (όπως η τυπωμένη φωτογραφία). Η ψηφιακή φωτογραφία έχει ως βασικό στόχο την εμφάνισή της  στην οθόνη του Η/Υ οπότε, αντίθετα από ότι περιμένουμε στην αρχή, οι βασικές αναλογίες της εικόνας είναι 4:3. Αν τυπώσουμε, όμως, φωτογραφία με τις αναλογίες αυτές, ή θα πρέπει να κοπούν τα επάνω και κάτω τμήματα της εικόνας ή να προστεθούν λευκές λουρίδες δεξιά και αριστερά, ώστε να χωρέσει η εικόνα στην αναλογία 3:2 της κλασικής φωτογραφίας.

10. Movie clip = Απόσπασμα ταινίας
Ανάλυση 640Χ480 καλύπτει ολόκληρη την οθόνη της τηλεόρασης. Μικρότερες αναλύσεις όπως 320Χ240 ή 160Χ120 εμφανίζονται στο κέντρο της οθόνης με σκοτεινό πλαίσιο.
fps: frames per second: εικόνες ανά δευτερόλεπτο. Όσο μικρότερος είναι αυτός ο αριθμός τόσο περισσότερο αποσπασματική φαίνεται η κίνηση.
Μέγιστη διάρκεια της εγγραφής βίντεο είναι συνήθως 30 sec ή, σε ταχύτερες μηχανές, όσο χωράει η κάρτα μνήμης.
     
11. Still image file formats = Format αρχείων ακίνητης εικόνας.
Το στάνταρ είναι το jpeg. Κάποιοι προτιμούν το TIFF στο οποίο μπορούν να αποθηκευθούν περισσότερα χρώματα σε κάθε pixel. Τέλος, στο RAW format, που είναι κάτι σαν το αρνητικό στις αναλογικές μηχανές, φυλάγεται απευθείας η έξοδος του CCD χωρίς κανένα  αλγόριθμο white balance (ισορροπίας λευκού) ή sharpening (οξύτητας). To raw format απαιτεί ειδικά πρόσθετα (plug-ins) για να διαβαστεί στο photoshop.

12. Lens = Φακός
Όλα τα λεφτά. Προσδιορίζεται συνήθως το μέγεθος του ζουμ και η φωτεινότητα στα δύο άκρα του φακού, zoom wide και zoom tele. Δεν προσδιορίζεται η ποιότητα του φακού (βλέπε παραμόρφωση στα δύο άκρα του ζουμ, glare, ανάλυση του φακού, κλπ). Για να κρίνετε την ποιότητα του φακού πρέπει να δείτε (ή ακόμη καλύτερα να τραβήξετε) δοκιμαστικές φωτογραφίες κάτω από ελεγχόμενες φωτιστικές συνθήκες.

13. Zoom control = έλεγχος του ζουμ
Το ιδανικό είναι ένας μηχανικός δακτύλιος που μετακινεί απευθείας τα κατάλληλα στοιχεία του φακού (mechanical zoom ring). Αμέσως χαμηλότερη λύση είναι ένας δακτύλιος που δίνει ηλεκτρονική εντολή για ηλεκτρικό ζουμ (zoom by wire). Τέλος, η πιο φθηνή και πιο συνηθισμένη λύση, είναι το ζουμ να γίνεται με μπουτόν η λεβιέ στο σώμα της μηχανής.

14. Lens thread = σπείρωμα του φακού
Απαραίτητο αν θέλετε να βάλετε φίλτρα ή πρόσθετους φακούς. Η έλλειψή του προσδιορίζει από μόνης της χαμηλότερη κατηγορία μηχανής (τα πάντα βέβαια είναι σχετικά). Αν έχετε ήδη φίλτρα θα πρέπει να δείτε τη διάμετρο του σπειρώματος ώστε να παραγγείλετε και το κατάλληλο δαχτυλίδι προσαρμογής από τη μία διάμετρο στην άλλη.

15. Digital zoom = ψηφιακό ζουμ
Απαραίτητο αν δε σκοπεύετε να επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες σας στον υπολογιστή. Απαράδεκτο σε αντίθετη περίπτωση. Συνηθισμένη τιμή 3Χ.

16. Focus modes = τρόποι εστίασης
AF: auto focus: αυτόματη εστίαση. MF: manual focus: χειροκίνητη εστίαση.

17. Auto focus modes = τρόποι αυτόματης εστίασης
Single: απλός. Εστιάζει μία φορά, με το πάτημα της πρώτης σκάλας του κουμπιού του κλείστρου.
Continuous: συνεχής. Εστιάζει συνέχεια, όσο η μηχανή είναι αναμμένη. Κερδίζετε σε χρόνο εστίασης, χάνετε σε ζωή μπαταρίας.
Monitor: εστιάζει συνεχώς, όση ώρα έχετε πιεσμένη την πρώτη σκάλα.

18. Auto Focus Areas = περιοχές αυτόματης εστίασης
Ο τρόπος που επιλέγονται τα αντικείμενα στα οποία θα γίνει εστίαση.
Multi-point AF: AF πολλαπλών σημείων. Χωρίζεται το κάδρο σε περιοχές και επιλέγονται αυτόματα οι περιοχές που περιέχουν κοντινά αντικείμενα.
Center AF: AF κέντρου. Αυτόματη εστίαση στα αντικείμενα της κεντρικής περιοχής του κάδρου.
Spot AF: AF σημείου. Αυτόματη εστίαση σε ένα σημείο του κάδρου (στο κέντρο ή, σε πιο εξελιγμένες μηχανές, σε επιλεγόμενο σημείο).

19. AF Illumination lamp = λυχνία φωτισμού αυτόματης εστίασης
Μπορεί να λείπει ή να υπάρχει για να βοηθάει στην αυτόματη εστίαση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Η αποτελεσματικότητα της λυχνίας σε κάθε μηχανή πρέπει να ελεγχθεί.
Hologram AF ή laser beam: δέσμη laser που προβάλει φωτεινές γραμμές ώστε να βοηθηθεί η αυτόματη εστίαση.

20. Manual focus = χειροκίνητη εστίαση
Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η χειροκίνητη εστίαση. Το ιδανικό είναι ένας μηχανικός δακτύλιος που μετακινεί απευθείας τα κατάλληλα στοιχεία του φακού (mechanical focus ring). Αμέσως χαμηλότερη λύση είναι ένας δακτύλιος που δίνει ηλεκτρονική εντολή για ηλεκτρική εστίαση (focus by wire). Τέλος, η πιο φθηνή και πιο συνηθισμένη λύση, είναι η εστίαση να γίνεται με μπουτόν η λεβιέ στο σώμα της μηχανής.

21. Normal focus range = περιοχή κανονικής εστίασης
Οι αποστάσεις, από μερικά εκατοστά μέχρι άπειρο, που μπορεί να εστιάσει η μηχανή.

22. Macro focus range = περιοχή εστίασης μάκρο
Οι αποστάσεις, από μερικά εκατοστά μέχρι μερικά εκατοστά, που μπορεί να εστιάσει η μηχανή στην ειδική θέση εστίασης μάκρο.

23. Sensitivity equivalence = ισοδυναμία ευαισθησίας
Auto (100 – 200): στη θέση auto η μηχανή επιλέγει αυτόματα ευαισθησία ISO από 100 μέχρι 200.
ISO 50, ISO 100, ISO 200, ISO 400: δέχεται χειροκίνητα αυτές τις ρυθμίσεις ευαισθησίας ISO.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ρύθμιση τόσο ευκολότερα μπορείτε να τραβήξετε φωτογραφία σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού αλλά, επίσης, τόσο περισσότερο θόρυβο (κόκκο) θα έχει η φωτογραφία.

24. Metering = μέτρηση έκθεσης
Multi-pattern: πολλαπλών περιοχών. Υπολογίζεται η έκθεση σε πολλά σημεία της εικόνας και λαμβάνεται ο μέσος όρος.
Center-weighted: κεντροζυγισμένη. Υπολογίζεται και πάλι ο μέσος όρος του φωτισμού, αλλά το κέντρο της εικόνας συμμετέχει με μεγαλύτερο βάρος.
Spot: σημείου. Υπολογίζεται η έκθεση με βάση το φωτισμό ενός σημείου της εικόνας, στο κέντρο της η με επιλογή του.

25. Min / Max shutter = η ελάχιστη / μέγιστη ταχύτητα κλείστρου
Ο μέγιστος / ελάχιστος χρόνος έκθεσης σε δευτερόλεπτα. Αναφέρεται ξεχωριστά για κάθε τρόπο ρύθμισης της έκθεσης της μηχανής.

26. Shooting modes = τρόποι τραβήγματος
Οι τρόποι που διαθέτει η μηχανή για ρύθμιση της έκθεσης.
Auto: πλήρως αυτόματη έκθεση
Program: αυτόματη έκθεση με κάποιες δυνατότητες επέμβασης στην ταχύτητα, το χρόνο, κλπ
Aperture priority: επιλογή διαφράγματος, αυτόματη ρύθμιση χρόνου.
Shutter priority: επιλογή ταχύτητας, αυτόματη ρύθμιση διαφράγματος
Manual: χειροκίνητη επιλογή και ταχύτητας και διαφράγματος

27. Exposure compensation = αντιστάθμιση έκθεσης
Αύξηση (υπερέκθεση) ή μείωση (υποέκθεση) της έκθεσης κατά μερικά EV σε σχέση με την έκθεση που έχει υπολογίσει το αυτόματο σύστημα της μηχανής.

28. AE lock = κλείδωμα αυτόματης έκθεσης
Κρατάει τις ίδιες ρυθμίσεις διαφράγματος – ταχύτητας και για τις επόμενες λήψεις. Χρήσιμη δυνατότητα σε λήψεις πανοραμικών φωτογραφιών όπου όλες οι λήψεις πρέπει να έχουν την ίδια έκθεση ώστε να ενωθούν σε μία φωτογραφία πιο εύκολα.

29. AF lock = κλείδωμα αυτόματης εστίασης
Κρατάει τη ρύθμιση απόστασης εκείνης της στιγμής για τη λήψη της φωτογραφίας. Χρήσιμη δυνατότητα όταν θέλουμε να εστιάσουμε σε ένα αντικείμενο που δεν είναι στο κέντρο του κάδρου.

30. Bracketing = Διαδοχική λήψη φωτογραφιών με διαφορετικές ρυθμίσεις
Πατώντας το κουμπί του κλείστρου, η μηχανή κάνει πολλές (3 ή 5) λήψεις αλλάζοντας κάποια παράμετρο όπως έκθεση, εστίαση, οξύτητα, κλπ. Συνηθέστερο είναι το bracketing στην έκθεση. Χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε μία σωστή λήψη.

31. Noise reduction = μείωση θορύβου
Οι τρόποι μείωσης του θορύβου που διαθέτει η μηχανή.

32. Image parameters = παράμετροι εικόνας
Οι ρυθμίσεις που διαθέτει η μηχανή για την ποιότητα της εικόνας. Συνηθέστερες είναι η οξύτητα (sharpening), ο κορεσμός των χρωμάτων (saturation) και η αντίθεση (contrast).

33. Picture effects: εφφέ εικόνας
Για όσους αρέσκονται στις πολλές ρυθμίσεις της μηχανής. Τα εφφέ που διαθέτει η μηχανή και άλλα χίλια εφφέ μπορούν να γίνουν εκ των υστέρων στο photoshop.

34. White balance = ισορροπία λευκού
Επειδή δε γίνεται να είναι όλα αυτόματα, πρέπει να πείτε στη μηχανή τι εννοείτε όταν λέτε λευκό χρώμα. Συνηθέστερη ρύθμιση είναι η αυτόματη, αλλά δε δουλεύει πάντα καλά. Πιο σίγουρη είναι η χειροκίνητη ρύθμιση: σημαδεύετε κάτι λευκό ώστε να γεμίσει όλο το κάδρο και λέτε στη μηχανή ότι αυτό είναι λευκό με κάποιο συνδυασμό πλήκτρων.
Auto: αυτόματη
Daylight / sun light: φως ημέρας / ήλιου
Cloudy: συννεφιά
Fluorescent: λαμπτήρας φθορισμού
Incandescent: λαμπτήρας πυράκτωσης
Flash: χρήση φλας
Manual: χειροκίνητη

35. Continuous = συνεχής ή High speed = υψηλής ταχύτητας λήψη
Το πλήθος των φωτογραφιών σε κάθε ανάλυση που μπορεί να τραβάει συνεχόμενα και με ταχύτητα η μηχανή. Π.χ. σε υψηλή ανάλυση μπορεί να τραβήξει 4 φωτογραφίες με ρυθμό3 fps (frames per second = λήψεις ανά δευτερόλεπτο). Είναι σημαντικός δείκτης της ταχύτητας των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων της μηχανής. Δώστε το βάση ακόμη και αν δε σκοπεύετε να το χρησιμοποιήσετε.

36. Flash modes = τρόποι λειτουργίας φλας
Αυτόματος τρόπος: το φλας ανάβει αυτόματα όταν είναι σκοτεινά ή όταν υπάρχουν και πολύ φωτεινά και πολύ σκοτεινά μέρη στην εικόνα.
On/off: επιλέγουμε αν θα ανάψει ή όχι το φλας.
Slow sync: κάνει μεγάλη έκθεση για να βγουν τα σκοτεινά και μακρινά αντικείμενα και ανάβει και το φλας για να βγουν τα κοντινά. Χρήσιμη δυνατότητα σε πορτρέτα με σκοτεινό φόντο.
Red eye reduction: μείωση του φαινομένου των κόκκινων ματιών. Συνήθως γίνεται με μία προ-φλασιά για να κλείσουν οι κόρες των ματιών. Το φαινόμενο των κόκκινων ματιών είναι σε μερικά άτομα πιο έντονο, για το λόγο αυτό οποιαδήποτε συγκριτικά τεστ πρέπει να γίνονται στο ίδιο πάντοτε άτομο.

37. Flash compensation = αντιστάθμιση φλας
Να μπορείτε να αυξήσετε ή να μειώσετε την ένταση του φλας σε σχέση με το φωτισμό που έχει υπολογίσει η μηχανή.

38. Flash metering = μέτρηση έκθεσης φλας
Ο τρόπος που μετριέται ο φωτισμός των αντικειμένων από το φλας. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι να ανάψει το φλας δύο φορές. Την πρώτη φορά μετριέται το ανακλώμενο φως και υπολογίζεται η ένταση της λάμψης και η έκθεση. Τη δεύτερη φορά, γίνεται η λήψη. Σε ακριβότερα συστήματα, ανάβει μία μόνο φορά το φλας και παρακολουθείται το ανακλώμενο φως “on-line”. Μόλις συμπληρωθεί ο απαιτούμενος φωτισμός δίνεται εντολή στο φλας να σβήσει.

39. External flash = εξωτερικό φλας
Η δυνατότητα της μηχανής να δέχεται εξωτερικό φλας. Οι περισσότερες μηχανές δέχονται μόνον ειδικά φλας.

40. Tripod mount = στήριξη τρίποδα
Συνήθως μεταλλικό σπείρωμα για τη στερέωση της μηχανής σε τρίποδο.

41. Self timer = χρονόμετρο αυτοφωτογράφησης

42. Remote control = τηλεχειριστήριο
Wired (ενσύρματο) ή wireless (ασύρματο).

43. Viewfinder = σκόπευτρο
Μπορεί να είναι οπτικό (optical) ή ηλεκτρονικό (EVF). Το ηλεκτρονικό έχει κάλυψη 100% του κάδρου αλλά καταναλώνει μπαταρία. Είναι απαραίτητο σε μηχανές με μεγάλο ζουμ.

44. Connectivity = διασυνδέσεις
USB 1.1 χαμηλής ταχύτητας ή USB 2.0 υψηλής ταχύτητας για τη μεταφορά των εικόνων από τη μηχανή στον υπολογιστή.
A/V out: ρυθμιζόμενη PAL (ευρωπαϊκή) ή NTSC (αμερικάνικη) έξοδος για την τηλεόραση.

45. Power = τροφοδοσία
Μπορεί να γίνεται από ειδική μπαταρία LiION μόνο για τη μηχανή αυτή ή από NiMH γενικής χρήσεως. Η ειδική μπαταρία είναι πιο ελαφριά και κρατάει περισσότερο, αλλά είναι ειδική και μόνο μία. Οι NiMH απαιτούν φορτιστή και κρατούν λιγότερο αλλά είναι πολύ – πολύ φθηνότερες και πιο γενικής χρήσης. Θυμηθείτε: η καλύτερη μηχανή είναι άχρηστη χωρίς μπαταρίες.

46. Weight και dimensions = βάρος και διαστάσεις
Για την τσέπη, για τον ώμο ή για το βαλιτσάκι; Ξεκινήστε την επιλογή σας από εδώ.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Βάθος πεδίου


Παρ' ότι η φωτογραφία απεικονίζεται με δισδιάστατο τρόπο πάνω στο χαρτί ή την οθόνη, ο φακός της μηχανής αντιλαμβάνεται τον τρισδιάστατο χώρο και, ανάλογα με το άνοιγμα του διαφράγματος, αποτυπώνει με περισσότερη ευκρίνεια το περιβάλλον. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με την επίπτωση των διαφορετικών ρυθμίσεων διαφράγματος, αλλά και με την έννοια του βάθους πεδίου και το πώς αυτό επιδρά στην πρακτική της φωτογράφησης.

Αν οι επιλογές που κάνουμε όσο το κλείστρο παραμένει ανοικτό επηρεάζουν δραματικά τη φωτεινότητα του θέματός μας, οι ρυθμίσεις πάνω στο άνοιγμα του διαφράγματος παίζουν καθοριστικό ρόλο στο επίπεδο της λεπτομέρειας που θα έχει η φωτογραφία μας σε όλα τα επίπεδά της: από τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά μας μέχρι τα μακρινά αντικείμενα που μπορεί να βρίσκονται ακόμα και σε αποστάσεις πολλών χιλιομέτρων. Αν η μηχανή μας το επιτρέπει, μπορούμε να ρυθμίσουμε το διάφραγμα έτσι, ώστε να "θαμπώνουμε" επιλεκτικά είτε το προσκήνιο (foreground) είτε το φόντο (background) της εικόνας μας, προκειμένου να πετύχουμε πολύ ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά αποτελέσματα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Όπως και στην περίπτωση του κλείστρου, έτσι και στην περίπτωση του διαφράγματος το άνοιγμά του επηρεάζει το επίπεδο έκθεσης, δηλαδή το πόσο φως θα διέλθει και πόσο φωτεινή ή σκοτεινή θα είναι η φωτογραφία - όσο μεγαλύτερο είναι το άνοιγμα του διαφράγματος, τόσο πιο φωτεινή θα είναι η φωτογραφία. Ωστόσο, δεν έπεται ότι όσο μεγαλύτερο είναι το άνοιγμα του διαφράγματος τόσο περισσότερη λεπτομέρεια θα λάβουμε, αλλά αντιθέτως: όσο πιο ανοικτό είναι το διάφραγμα, τόσο πιο θολά φαίνονται τα αντικείμενα που είναι πολύ πίσω από το αντικείμενο στο οποίο εστιάζουμε. Όμως, όσο πιο μικρό είναι το διάφραγμα, τόσο περισσότερη λεπτομέρεια καταγράφεται από τα μακρινά αντικείμενα και έτσι όλη η φωτογραφία είναι καθαρή και όχι μόνο τα μπροστινά αντικείμενα στα οποία εστιάζει η μηχανή.


Αυτή η συμπεριφορά εξηγείται πιο εύκολα από την έννοια του βάθους πεδίου, το οποίο αναφέρεται στην απόσταση μπροστά και πίσω από το αντικείμενο στο οποίο εστιάζουμε, απόσταση στην οποία τα αντικείμενα της φωτογραφίας παραμένουν λεπτομερή. Αν και το βάθος πεδίου αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων (όπως είναι η εστιακή απόσταση και το μέγεθος του αισθητήρα), σημαντικότατο ρόλο παίζει και το άνοιγμα του διαφράγματος. Έτσι, ένα μεγάλο διάφραγμα προκαλεί μείωση του βάθους πεδίου, με αποτέλεσμα ό,τι βρίσκεται πολύ μπροστά ή πολύ πίσω από το αντικείμενο στο οποίο εστιάσαμε να φαίνεται θολό.

Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε, καθώς οι τιμές του διαφράγματος δεν εμφανίζονται με κανονικές αριθμητικές τιμές, αλλά με συγκεκριμένες τιμές που ονομάζονται f-στοπ ή απλώς στοπ. Οι καθιερωμένες τιμές f-στοπ είναι οι εξής: f/1, f/1,4, f/2, f/2,8, f/4, f/5,6, f/8, f/11, f/16, f/22, f/32. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας δύο πράγματα: πρώτον ότι στις ψηφιακές μηχανές, και ειδικά στις compact μηχανές προσιτού κόστους, είναι εξεζητημένο το να υπάρχει διάφραγμα μεγαλύτερο απο  f/16, ενώ κάθε τιμή σε σχέση με την αμέσως επόμενη έχει σχέση διπλάσιας φωτεινότητας - με άλλα λόγια, το διάφραγμα f/2 είναι δύο φορές πιο φωτεινό από το f/2,8. Θα προτιμήσουμε το μικρό διάφραγμα(f 22) όταν φωτογραφίζουμε ένα τοπίο, ώστε η λεπτομέρεια να εκτείνεται σε όλο το βάθος της φωτογραφίας και να απεικονίζονται σωστά τα αντικείμενα μέχρι τον ορίζοντα.

 Όμως, όταν φωτογραφίζουμε ένα πορτρέτο, είναι προτιμότερο να φωτογραφίζουμε με μεγάλο διάφραγμα(f 3,5)  ώστε να συλλάβουμε όλες τις λεπτομέρειες του ατόμου που απαθανατίζουμε, ενώ το φόντο να βγει λίγο θολό, σκοπίμως, ώστε το μάτι να επικεντρωθεί στο βασικό θέμα μας.

 Επίσης, φακοί με δυνατότητα για μεγάλο άνοιγμα διαφράγματος είναι καλύτερες στη νυχτερινή φωτογράφηση ή στη φωτογράφηση γρήγορα κινούμενων αντικειμένων.

Συνδυάζοντας το κλείστρο με το διάφραγμα
Όταν η μηχανή μας λειτουργεί στο αυτόματο (auto mode), τα εσωτερικά ηλεκτρονικά συστήματά της ρυθμίζουν κατάλληλα την τιμή του κλείστρου και του διαφράγματος, ώστε να λαμβάνουμε το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα από πλευράς φωτεινότητας και λεπτομέρειας. Ωστόσο, αν θέλετε να επιτύχετε σωστή φωτογράφηση σε δύσκολες συνθήκες ή να επιτύχετε ειδικά εφέ που θα δώσουν ξεχωριστό ύφος στη φωτογραφία σας, είναι καλύτερο να έχετε μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στις τιμές κλείστρου και διαφράγματος.

Το κλείστρο και το διάφραγμα μπορούν να συνδυαστούν με διαφορετικό τρόπο ώστε να δίνουν το ίδιο επίπεδο έκθεσης. Ο συνδυασμός γρήγορου κλείστρου (αφήνει φως για λίγο χρόνο) με μεγάλο διάφραγμα (ανοικτό) μπορεί να επιφέρει το ίδιο αποτέλεσμα με το συνδυασμό αργού κλείστρου (αφήνει περισσότερο χρόνο στο φως για να περάσει) με μικρό (κλειστό) διάφραγμα. Όμως οι διαφορετικοί αυτοί συνδυασμοί θα διαφέρουν σε άλλους τομείς. Στην πρώτη περίπτωση η φωτογραφία θα βγει "παγωμένη", με τα αντικείμενα εντελώς ακίνητα, αλλά και με το βάθος να έχει χαθεί λόγω του μεγάλου διαφράγματος, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η γρήγορη κίνηση θα καταγραφεί, αλλά, κατά τα άλλα, το βάθος πεδίου θα είναι μεγαλύτερο και έτσι τα αντικείμενα θα είναι λεπτομερή ακόμη και στο φόντο.

Για να ξεφύγουμε λίγο από τη θεωρία, αξίζει τον κόπο να δούμε στην πράξη ποιες είναι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις για κάθε τύπο φωτογράφησης.Γενικά, για συνήθεις περιπτώσεις φωτογραφήσεων χωρίς μεγάλες αυξομειώσεις φωτεινότητας μέσα στο κάδρο μας και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη κίνηση, μια μέση τιμή διαφράγματος (f/4 ή f/5,6) θα ήταν η ιδανική, ενώ η ανάλογη τιμή κλείστρου θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 1/60-1/125. Για να φωτογραφήσουμε γρήγορα κινούμενα αντικείμενα, πρέπει να θέσουμε το κλείστρο ακόμη πιο χαμηλά, αλλά θα χάσουμε αναγκαστικά λίγο από το βάθος, καθώς θα πρέπει να αντισταθμίσουμε με μεγάλο άνοιγμα διαφράγματος. Για φωτογράφηση τοπίων με καθαρή λεπτομέρεια μέχρι τα πιο μακρινά αντικείμενα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μικρό διάφραγμα (π.χ. f/11), ενώ καλό είναι να μην έχουμε στο κέντρο του κάδρου μας κάποιο κοντινό αντικείμενο ή άτομο, ώστε ο φακός να εστιάσει μακριά και να αυξηθεί έτσι το βάθος πεδίου.

Εδώ μπορεί να βοηθήσει και η προτεραιότητα διαφράγματος (βλ. Τρόποι ρύθμισης της έκθεσης).Δηλαδή για να έχουμε τον έλεγχο του βάθους πεδίου, δίνουμε μια τιμή στο διάφραγμα και αφήνουμε την μηχανή να αντισταθμίσει την ταχύτητα μόνη της. Αν το κύριο μέλημά μας είναι η σωστή απόδοση της κίνησης, επιλέγουμε προτεραιότητα κλείστρου, οπότε και "κλειδώνουμε" την ταχύτητα του κλείστρου στην τιμή που θέλουμε και αφήνουμε το μέγεθος διαφράγματος να ρυθμιστεί αυτόματα από τη μηχανή.


Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Τρόποι ρύθμισης της έκθεσης


ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΣ
Αν επιλέξουμε αυτό τον τρόπο έκθεσης, η μηχανή θα περιμένει να της πούμε ποιο διάφραγμα θέλουμε να
χρησιμοποιήσουμε. Με άλλα λόγια, με την προτεραιότητα διαφράγματος εμείς επιλέγουμε το διάφραγμα
και η μηχανή τοποθετεί αυτόματα την ταχύτητα που χρειάζεται για το συγκεκριμένο θέμα.
Αυτός ο τρόπος έκθεσης ενδείκνυται για τις περιπτώσεις που θέλουμε να ελέγξουμε το βάθος πεδίου της
φωτογραφίας.
Όταν χρησιμοποιούμε αυτό τον τρόπο έκθεσης πρέπει πάντα να ελέγχουμε την τιμή της ταχύτητας που
τοποθετεί αυτόματα το φωτόμετρο, για την αποφυγή κουνημένων φωτογραφιών.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΛΕΙΣΤΡΟΥ
Αν επιλέξουμε αυτό τον τρόπο έκθεσης, η μηχανή περιμένει να καθορίσουμε ποια ταχύτητα κλείστρου
θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε στη λήψη. Με άλλα λόγια, με την προτεραιότητα ταχύτητας εμείς
επιλέγουμε την ταχύτητα του κλείστρου, ενώ η μηχανή τοποθετεί αυτόματα τo διάφραγμα του φακού που
χρειάζεται για να αποδοθεί σωστά το συγκεκριμένο θέμα.
Αυτός ο τρόπος έκθεσης ενδείκνυται για τις περιπτώσεις που θέλουμε να τραβήξουμε κινούμενα θέματα
που απαιτούν μεγαλύτερες ταχύτητες.
Όταν χρησιμοποιούμε αυτό τον τρόπο έκθεσης πρέπει πάντα να προσέχουμε να μην επιλέξουμε πιο
μεγάλη ταχύτητα από αυτήν που μπορεί να συνεργαστεί με το μέγιστο διάφραγμα του φακού. Αν συμβεί
αυτό, θα πάρουμε υποφωτισμένη φωτογραφία.


MANUAL
Η χειροκίνητη ρύθμιση της έκθεσης είναι το μόνο εργαλείο με το οποίο μπορούμε να επέμβουμε
δημιουργικά στην έκθεση και κατ' επέκταση στην ποιότητα της τελικής φωτογραφίας.
Για να μπορέσει κάποιος να "παίξει" με τη χειροκίνητη έκθεση, πρέπει να έχει κατανοήσει τις έννοιες
"έκθεση", "διάφραγμα", "ταχύτητα" και "φωτομέτρηση".
Αν επιλέξουμε αυτό τον τρόπο έκθεσης, η μηχανή πρέπει να ρυθμιστεί και ως προς το διάφραγμα και ως
προς την ταχύτητα που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε στη λήψη.
Η μηχανή ανά πάσα στιγμή μπορεί να μας ενημερώσει για το αν ο συνδυασμός των παραμέτρων που
έχουμε επιλέξει είναι ο κατάλληλος για να βγει η φωτογραφία μας σωστή.

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Φωτομέτρηση

Η φωτομέτρηση μπορεί να ρυθμιστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να
επηρεάζεται από διαφορετικά μέρη της εικόνας:

Στο κέντρο (spot): Το φωτόμετρο επηρεάζεται από μια κεντρική περιοχή του κάδρου, η οποία διαφέρει από μηχανή σε μηχανή. Στα χαρακτηριστικά της μηχανής αναφέρεται η γωνία κάλυψης που είναι συνήθως 8 μοίρες.
Κέντρου βάρους (center weighted): Το φωτόμετρο επηρεάζεται κατά ένα ποσοστό από την κεντρική περιοχή του κάδρου και κατά ένα μικρότερο ποσοστό από την περιφέρεια. Ανάλογα με την μηχανή αλλάζουν τα ποσοστά (60-40% 80-20% κ.τ.λ.
Στο σύνολο του κάδρου (matrix ή multi): Χωρίζει το κάδρο σε τμήματα ή σημεία, μετράει κάθε τμήμα και προσδιορίζει την κατάλληλη έκθεση.




Η spot αποτελεί την ασφαλέστερη λύση, με την οποία μπορεί ο φωτογράφος να  σκοπεύσει ακριβώς πάνω στην περιοχή του θέματος, που θα εξασφαλίσει την σωστή φωτομέτρηση. Σε γρήγορες λήψεις μπορεί να αποβεί καταστροφική, αν η σκόπευση γίνει σε λάθος περιοχή.

Οι άλλες δύο φωτομετρήσεις είναι φτιαγμένες για όσους θέλουν μια εύκολη και γρήγορη λύση αλλά πληρώνοντας το κόστος της γενίκευσης, που εμπεριέχει κάθε αυτοματισμός. Εννοώντας ότι σε συνηθισμένες λήψεις θα συμπεριφέρεται σχετικά σωστά και σε άλλες θα κάνουν τραγικά λάθη.