Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Κόκκινα μάτια - Red eye (εξήγηση φαινομένου)


Το φαινόμενο "κόκκινα μάτια" - "red eyes" περιγράφεται στην (εικ. 1)
Η προσπίπτουσα δέσμη φωτός απο το ενσωματωμένο φλάς
(λευκή γραμμή) καταλήγει να φωτίσει και ένα μέρος
του βυθού του ματιού (φωτιζόμενη επιφάνεια).Άν η επιφάνεια
 του ειδώλου που θα φτάσει στο φακό μας (κόκκινη γραμμή)
-με συνέπεια να καταγραφεί και αυτό στην φωτογραφία- έχει
κοινή επιφάνεια με την φωτιζόμενη, τότε φυσικό ειναι να έχουμε
κόκκινα μάτια στη φωτογραφία, διότι στον βυθό του ματιού
κυκλοφορεί αίμα. Το αίμα είναι φυσικά κόκκινο 
και είναι αυτό που φαίνεται μέσα απο την ίριδα του ματιού μας. 

(εικ. 1)

Στην 2η περίπτωση (εικ. 2) βλέπουμε εν ολίγοις οτι η φωτιζόμενη επιφάνεια δεν συμπίπτει με την επιφάνεια του ειδώλου. Αυτό σημαίνει οτι η περιοχή του ειδώλου που θα φτάσει στο φακό μας δέν φωτίζεται όπως στην προηγούμενη περίπτωση. Είναι σκοτεινό. Έτσι λοιπόν επειδή τα σκοτεινά σημεία απεικονίζονται μαύρα στις φωτογραφίες και όχι μόνο, έχουμε και μαύρη κόρη ματιού στην φωτογραφία μας.

(εικ. 2)

Συνεπώς η γωνία Α που σχηματίζεται απο την πρόσπτωση φωτός και την ανακλώμενη δέσμη φωτός του ειδώλου πρέπει να είναι σχετικά μεγάλη, και αυτό οφείλεται στην απόσταση που έχουν μεταξύ τους, ο φακός της μηχανής με το φλάς.



Στην περίπτωση των compact φωτογραφικών μηχανών (εικ. 3) συμβαίνει το εξής.

Λόγω της μικρής απόστασης του ενσωματωμένου φλάς με τον φακό, σχεδόν πάντα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, έχουμε κόκκινα μάτια. Η ρύθμιση red eyes που έχουν, δίνει στην μηχανή την δυνατότητα να ανάψει το φλάς 2 φορές. Η 1η φλασιά ερεθίζει τα μάτια των εικονιζόμενων ώστε η ίριδα του ματιού να προσαρμοστεί και να μικρύνει και στην 2η βγαίνει η φωτογραφία. Όσο πιο μικρή είναι η κόρη του ματιού, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να έχουμε κόκκινα μάτια.
 Κρατήστε αυτό σαν κανόνα.


Ίσως θα έχετε παρατηρήσει οτι τα μάτια μας έχουν μικρή κόρη όταν υπάρχει έντονο φώς ή φώς ημέρας, και μεγάλη κόρη σε υποφωτισμένες συνθήκες. 

Η αρχή λειτουργίας του ματιού μοιάζει με την φωτογραφική μηχανή. Κάνει στην ουσία μία ρύθμιση έκθεσης αλλά μόνο διαφράγματος. Το μάτι θέλει συγκεκριμένη ποσότητα φωτός. Την ημέρα λοιπόν μικρό διάφραγμα - μικρή κόρη ματιού , και το αντίστροφο.

(Ένα παράδειγμα: Σε όλους μας έχει τύχει να μπουμε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ξαφνικά και για λίγο να μήν βλέπουμε τίποτα. Αλλά αν περιμένουμε λίγο, σιγά σιγά αρχίζουμε και διακρίνουμε πράγματα. Αυτό γίνεται γιατί το μάτι μας θέλει λίγο χρόνο να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να ανοίξει η ίριδα ώστε να μπει περισσότερο φώς για  να ερεθίσει το οπτικό νεύρο. Ενδιαφέρον... έτσι; )   

Ξέρω...σας κούρασα, αλλά σαν πτυχιούχος Οπτικός έχω και 'γώ το ψώνιο μου.

2 σχόλια:

  1. δεν μας κούρασες καθόλου.
    Αντιθέτως ευχαριστούμε πολύ για αυτό το επιφωτιστικό άρθρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πάρα πολύ εύκολο και κατανοητό,είχα μια εργασία στην Βιολογία για τα κόκκινα μάτια και κατάλαβα ακριβώς τι συμβαίνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή